Een inhaal-bruiloft en 40 bussen haarlak
Door: Nicolien
13 September 2006 | Libanon, Beiroet
Randa, mijn huisgenootje, is Druze. Afgelopen weekend ging een van haar vrienden uit het dorp waar haar ouders vandaan komen trouwen - met zijn jeugdliefde uit datzelfde dorp in de bergen, beiden 23 jaar oud. Eigenlijk zouden ze op de eerste zondag in Augustus in het huwelijksbootje stappen, maar daar stak de oorlog een stokje voor. Het feest was er nu echter niet minder om.
Aangezien de Druzen een van de kleinere bevolkingsgroepen van Libanon zijn, zijn ze nogal bang om volledig van de kaart geveegd te worden door de snel in aantal groeiende Sji’ieten. Ze trouwen daarom bij voorkeur met elkaar, en als dat niet mogelijk is, met een Libanese Christen (al is het geloof oorspronkelijk een afgeleide van Islam). Omdat Randa’s vriendje Sji’iet is (ssst, haar ouders weten nergens van!), kon hij onmogelijk mee naar de bruiloft, dus mocht ik haar gezelschap houden.
Mijn andere vrienden hadden me al grappend gewaarschuwd: een Druze-dorpsbruiloft? Nou, leg je fluorescerende groene kleren maar klaar en begin alvast aan je make-up, want het is niet de bedoeling dat er iets van je natuurlijke huidskleur zichtbaar is! Alle vooroordelen bleken waar. Gelukkig waren Randa en ik goed voorbereid, beiden in onze prachtigste haltertops met gouden armbanden en oorbellen, en meer oogschaduw dan onze oogleden konden verdragen. Na een rit van meer dan anderhalf uur over hevig kronkelende bergweggetjes kwamen we aan in het dorp. Het leek uitgestorven, maar we hoefden niet te vragen waar de bruiloft was: de muziek die we hoorden leidde ons de weg. In de tuin voor het huis zagen we de bruidegom op een troon zitten. Rechts van hem stonden enorme schalen met eten, links van hem rijen en rijen witte plastic tuinstoelen. Het halve dorp was aanwezig, strak in pak of, inderdaad, in felgroene, roze of gele jurken met kraaltjes en pareltjes en tiara’s in het haar. Ik weet het zeker – hier is een deal gaande met de Albert Cuyp. De kapsels van de oudere dames waren heuse kunstwerken: hoog opgepofte plukken haar die onbeweeglijke rondom het hoofd de zuchtjes wind trotseerden. Randa bleef zich verbazen over de hoeveelheid haarlak die voor de gelegenheid gebruikt was, omdat de kapsels zelfs in model bleven tijdens de traditionele dansen, die toch aardig wat op-en-neer gehups vereisen. Er werd naar hartelust gegeten en gedronken – limonade wel te verstaan, want alcohol is verboden. De niet-uitgenodigde helft van het dorp stond aan de andere kant van het tuinhek verlangend toe te kijken.
Nadat het meeste eten op was (en alle vrienden van de bruidegom een poging hadden gedaan Randa of mij te verleiden tot een rondleiding door het huis, bij voorkeur eindigend in één van de slaapkamers), was het tijd om de bruid op te halen. In een grote stoet ging het hele gezelschap op pad door het dorp, voorafgegaan door een groep traditioneel geklede dansers en muzikanten die het geheel begeleidden met gefluit, tromgeroffel en indrukwekkend gespring en gezwaai met sabels. Oude vrouwen in klederdracht smeten handenvol rijst over ons uit - tot groot plezier van Randa, omdat de haarlak sterke aantrekkingskracht uitoefende op de neerdalende korrels. Je begrijpt het al, alle dames in rep en roer, want hoe krijg je dat tussen de stijve lokken uit?
De bruid stond al te wachten in het gemeenschapshuis van het dorp, geflankeerd door haar bruidsmeisjes, in een glimmende witte jurk en met make-up die van haar gezich afgleed van de hitte. Bij de deur werden ijsjes uitgedeeld aan de gasten, die helaas gesmolten waren tegen de tijd dat we vooraan de rij stonden om de bruid te feliciteren. Gelukkig konden Randa en ik anderhalf uur doodstil zitten zweten voorkomen door net voor het begin van de ceremonie de zaal te ontvluchten. Traditie is mooi, maar met open ramen de bergweggetjes afscheuren is leuker!
******************************************
P.S. En ander goed nieuws: dankzij M.R. van Amersfoort, M.H.F. van der Krogt, J.J.T. Kegels, L.H.M. van Malde (nogmaals!), J.E.C.M. Frank, R. Poldermans en S.G.B. Manuputty, kan ik nog eens €365 (699.000 Libanese lira’s) naar Saida brengen. DANKJULLIEWEL!!
Aangezien de Druzen een van de kleinere bevolkingsgroepen van Libanon zijn, zijn ze nogal bang om volledig van de kaart geveegd te worden door de snel in aantal groeiende Sji’ieten. Ze trouwen daarom bij voorkeur met elkaar, en als dat niet mogelijk is, met een Libanese Christen (al is het geloof oorspronkelijk een afgeleide van Islam). Omdat Randa’s vriendje Sji’iet is (ssst, haar ouders weten nergens van!), kon hij onmogelijk mee naar de bruiloft, dus mocht ik haar gezelschap houden.
Mijn andere vrienden hadden me al grappend gewaarschuwd: een Druze-dorpsbruiloft? Nou, leg je fluorescerende groene kleren maar klaar en begin alvast aan je make-up, want het is niet de bedoeling dat er iets van je natuurlijke huidskleur zichtbaar is! Alle vooroordelen bleken waar. Gelukkig waren Randa en ik goed voorbereid, beiden in onze prachtigste haltertops met gouden armbanden en oorbellen, en meer oogschaduw dan onze oogleden konden verdragen. Na een rit van meer dan anderhalf uur over hevig kronkelende bergweggetjes kwamen we aan in het dorp. Het leek uitgestorven, maar we hoefden niet te vragen waar de bruiloft was: de muziek die we hoorden leidde ons de weg. In de tuin voor het huis zagen we de bruidegom op een troon zitten. Rechts van hem stonden enorme schalen met eten, links van hem rijen en rijen witte plastic tuinstoelen. Het halve dorp was aanwezig, strak in pak of, inderdaad, in felgroene, roze of gele jurken met kraaltjes en pareltjes en tiara’s in het haar. Ik weet het zeker – hier is een deal gaande met de Albert Cuyp. De kapsels van de oudere dames waren heuse kunstwerken: hoog opgepofte plukken haar die onbeweeglijke rondom het hoofd de zuchtjes wind trotseerden. Randa bleef zich verbazen over de hoeveelheid haarlak die voor de gelegenheid gebruikt was, omdat de kapsels zelfs in model bleven tijdens de traditionele dansen, die toch aardig wat op-en-neer gehups vereisen. Er werd naar hartelust gegeten en gedronken – limonade wel te verstaan, want alcohol is verboden. De niet-uitgenodigde helft van het dorp stond aan de andere kant van het tuinhek verlangend toe te kijken.
Nadat het meeste eten op was (en alle vrienden van de bruidegom een poging hadden gedaan Randa of mij te verleiden tot een rondleiding door het huis, bij voorkeur eindigend in één van de slaapkamers), was het tijd om de bruid op te halen. In een grote stoet ging het hele gezelschap op pad door het dorp, voorafgegaan door een groep traditioneel geklede dansers en muzikanten die het geheel begeleidden met gefluit, tromgeroffel en indrukwekkend gespring en gezwaai met sabels. Oude vrouwen in klederdracht smeten handenvol rijst over ons uit - tot groot plezier van Randa, omdat de haarlak sterke aantrekkingskracht uitoefende op de neerdalende korrels. Je begrijpt het al, alle dames in rep en roer, want hoe krijg je dat tussen de stijve lokken uit?
De bruid stond al te wachten in het gemeenschapshuis van het dorp, geflankeerd door haar bruidsmeisjes, in een glimmende witte jurk en met make-up die van haar gezich afgleed van de hitte. Bij de deur werden ijsjes uitgedeeld aan de gasten, die helaas gesmolten waren tegen de tijd dat we vooraan de rij stonden om de bruid te feliciteren. Gelukkig konden Randa en ik anderhalf uur doodstil zitten zweten voorkomen door net voor het begin van de ceremonie de zaal te ontvluchten. Traditie is mooi, maar met open ramen de bergweggetjes afscheuren is leuker!
******************************************
P.S. En ander goed nieuws: dankzij M.R. van Amersfoort, M.H.F. van der Krogt, J.J.T. Kegels, L.H.M. van Malde (nogmaals!), J.E.C.M. Frank, R. Poldermans en S.G.B. Manuputty, kan ik nog eens €365 (699.000 Libanese lira’s) naar Saida brengen. DANKJULLIEWEL!!
-
13 September 2006 - 08:16
Lucie Lent:
Ha, die nicolien,Hé eindelijk 's een leuk vrolijk bericht van je. Dat heeft een mens op z'n tijd ook nodig. Leuk en enthousiast geschreven; ik bleef tot het laatst geboeid. Dag Nicolien, misschien tot eind sept. -
13 September 2006 - 09:23
Boudewijn:
Nou Nic,
Ik kan niet zeggen dat dat participerende onderzoek jou moeilijk valt ;-) -
13 September 2006 - 11:58
Cyriel Kegels:
Jalla jalla !! -
13 September 2006 - 14:20
Stan:
Met welke Druzen heb je te maken: Uqqāl of Juhhāl? Kortom ik mis diepgang in je 'onderzoek'..... -
13 September 2006 - 14:22
Stan:
Uqqal of Juhhal
[sorry] -
13 September 2006 - 17:48
Nicolien:
Beste Stan, mijn onderzoek heeft niets te maken met de Druzen in Libanon, het was gewoon een leuke weekend-activiteit. Over mijn onderzoek heb ik geschreven op 25 april, en de rest komt in mijn scriptie, niet op mijn weblog. Dit is vermaak, geen college. -
14 September 2006 - 11:31
Stan:
Je onderzoeksopzet nu wel gelezen ;-) ik kwam zomaar 'toevallig' op je site terecht.........
Interessant!
In 2002 ben ik o.a. ook in Beirut geweest [als toerist] en kan je observaties tav het 's'avonds uitgaan' zeker bevestigen. In de buurt van het Modka-cafe [prachtig obsevatiepunt!!] zijn vele zogenaamde 'nightclubs'. Vaak keldervertrekken waar een letterlijke en figuurlijke 'duisternis' heerst. Afijn de prostitutie tiert hier welig; vraag: is het mogelijk om hier als vrouw ook 'onderzoek' te verichten? Het zou toch wel interessant zijn om te kijken waar de clientele uit bestaat? In ieder geval viel mij op dat de prostituees meer van oost-europeese/russische? origine zijn dan Libanese. -
16 September 2006 - 20:57
Hanneke&sara:
lieve nicolien, we liggen in amsterdam op bed je berichtjes te lezen en zijn erg onder de indruk van wat je meemaakt en doet. we wisten niet dat je daar bent, maar hier kunnen we ons flink bijlezen. heel veel succes! liefs sara en hanneke (KGC). -
18 September 2006 - 08:09
Nicolien:
Dag Stan, klopt, geen gebrek aan prostituees hier, en inderdaad vrijwel allemaal afkomstig uit Oost-Europa (Roemenië, Polen etc.). De Libanese prostituees werken met name in Dubai, heb ik me laten vertellen. Ik heb zelf niet zo'n behoefte om dat aspect in mijn onderzoek te betrekken, aangezien ik elke dag wel een paar keer aangezien word voor een Oost-Europese vanwege mijn lengte en blonde haar. Me met grote regelmaat ophouden in dergelijke uitgaansgelegenheden zou mijn 'reputatie' dus bepaald geen goed doen...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
